“Sunt dependenta de mare. Pentru ca inainte de a o reintalni,pun in bagajul cat Casa Poporului toate lucrurile speciale de care uit peste an. Sunt dependenta de mare. Pentru ca imi umple sufletul de bucurie, cand incerc sa o cuprind rapid, cu doi ochi.Sunt dependenta de mare. Pentru ca ador sa ma trezeasca pescarusii ei galagiosi, atunci cand soarele ii mangaie undele. Sunt dependenta de mare.Pentru ca inca sap in nisipul fin, sperand ca voi gasi o comoara ascunsa. Sunt dependenta de mare. Pentru ca adun scoicile de pe plaja ca sa le ascult cu urechea. Sunt dependenta de mare. Pentru ca nu stiu sa inot, dar m-am obisnuit sa o beau. Sunt dependenta de mare. Pentru ca saratura ei miroase in prosoape,pana ajung de unde am plecat. Sunt dependenta de mare. Pentru ca ma face haioasa cand de picioare ma prind alge puturoase. Sunt dependenta de mare. Pentru ca iarna e boema,agitata si foarte singura. Pentru ca, fiecare apus al ei mi se pare o sarbatoare. Sunt dependenta de mare. Pentru ca nu ma satur sa privesc vapoarele in departare. Sunt dependenta de mare. Pentru ca, dupa ce ma uda,am pielea mai fina.Sunt dependenta de mare. Pentru ca in preajma ei pot purta costumul si sapca de marinar fara sa se uite lumea ciudat la mine. Sunt dependenta de mare. Pentru ca imi aduna gandurile cand eu ma imprastii pe tarm, pentru ca mirosul de peste nu mai este asa enervant. Sunt dependenta de mare. Pentru ca imi face parul moale ca matasea din varful porumbului cu bob de lapte. Sunt dependenta de mare. Pentru ca imi da toata libertatea, desi timpul fuge mai iute. Sunt dependenta de mare. Pentru ca in fiecare an aman sa arunc o stica cu ravas, de teama sa nu uit vreo idee. Sunt dependenta de mare.Pentru ca nu ma cearta nimeni cand scriu cu batul printre picioarele oamenilor si nici cand imi rup hainele in tufele cu tepi. Sunt dependenta de mare. Pentru ca, adesea mi se face dor de delfinii mei veseli si de vanticelul care imi baga nisip in gura ce-o uit cascata. Sunt dependenta de mare. Pentru ca nu-i pasa nimanui unde iti arunci hainele si pentru ca ma pot stramba in toate pozele. Sunt dependenta de mare. Pentru ca de ea ma leaga cele mai fericite intamplari, cele mai pretioase amintiri. Sunt dependenta de mare. Si de fiecare suvenir marunt care m-a insotit pe drum. Sunt dependenta de mare. Iar daca as mai avea o fetita, as numi-o Marina. Sunt dependenta de mare.Pentru ca ma intregeste, pentru ca ajunsa la ea, inchid fericita usa de acasa. Sunt dependenta de mare. Pentru ca atunci cand ploua e intunecata si impulsiva. Sunt dependenta de mare. Pentru ca inainte sa o parasesc isi lipeste faramele de scoici de coatele mele, de genunchii mei zgariati. Sunt dependenta de mare. Pentru ca ea ma asteapta orice ar fi, indiferent de anotimp.Sunt dependenta de marea mea. Pentru ca ea nu se razgandeste, nu minte si nu-si schimba niciodata adresa”
de Andreea Caprescu